ما ایرانیان مسلمان اکثرا شیعه در آغاز بهار به مناسبت عید نوروز مراسم خیلی با شکوهی رو برگذار می کنیم و یه تعطیلی بسیار غیرعادی داریم. چندتا نکته:

نکته اول؛ سابقه ی تاریخی عید نوروز چیست؟؟؟

برید به 2تا کتاب مراجعه کنید: یکی لغتنامه دهخدا یکی فرهنگ معین. ببینید درباره واژه نوروز چی نوشتن؟

شروع سال شمسی در تاریخ ایران در دوره های مختلف فرق می کرده. یه نوع اول بهار، یه نوع اول تابستان و یه نوع شروع سال متغیر بوده.

پس این که بگیم نوروز باستانی است خیلی هم درست نیست!

در تاریخ نقل شده که نوروز روز تاج گذاری جمشید جم بوده(یک جشن دولتی-بهانه ای تا رعایا هدیه بیاورند).تثبیت شدن نوروز در اول بهار برای زمان سلجوقیان است–تقویم جلالی رو که شنیدید؟- در سال 471 ه ق جلال الدین سلجوقی 18فروردین سال یزدگردی رو به عنوان شروع سال معرفی کرد.(عداوتی با نوروز ندارم یکم مطالعه کنید)

 

نکته بعدی نظر اسلامی چیه؟

در زمان خلافت امام علی(علیه السلام) عده از ایرانی های مقیم عراق یه روز حلوای خاصی با تشریفات برای امام آوردند، امام(علیه السلام) علت را جویا شدند گفتند امروز روز نوروز است و ما طبق رسممان که در نوروز برای پادشاهان هدیه می آوردیم برای شما هدیه آوردیم. حضرت فرمودند: " نُوروزُنا کُلُ یَومٍ" نوروز ما در همه ی روزهاست.  این پاسخ امام علیه السلام لطافت خاصی دارد. یه شوخی: اگه نوروز روزی است که برای آدم حلوا می آورند، پس ما هر روز نوروز می گیریم تا حلوا بیارید. یه تذکر هم داشت که این روز انقدرها اهمیت نداره خیلی مهم نیست!

آیا در روایات هم به نوروز اشاره شده؟

دو روایت در رابطه با نوروز داریم:

1.معلی بن خنیس نقل میکند که امام صادق علیه السلام فرمودند: «نوروز روز است که در آن روز خدای متعال از بندگاه میثاق گرفت بر خداوندگاری خودش و رسالت پیامبر اکرم، نوروز روزی است که برای اولین بار خورشید طلوع کرد و باد وزیدن گرفت، نوروز روزی است که زهره آفریده شد، نوروز روزی است که کشتی نوح بر کوه جودی نشست، نوروز روزی است که برای اولین بار جبرئیل بر پیغمبر اسلام نازل شد، نوروز روزی است که مکه به دست مسلمانان فتح شد وامام علی علیه السلام بر دوش پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم گام نهاد وبت ها را از داخل کعبه به زیر افکند، نوروز روزی است که ابراهیم خلیل بت ها را شکست، نوروز روزی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم در غدیر خم علی علی السلام را به جانشینی خود منصوب کرد واز مردم بیعت گرفت، نوروز روزی است که در آن عثمان کشته شد، نوروز روزی است که در آن پیامبر صلی الله علیه واله وسلم علی علیه السلام را به سمت جنیان فرستاد تا از آنان برای پیامبر سلس الله علیه و اله وسلم بیعت بگیرد، نوروز روزی است که امام علی علیه السلام به خلافت رسید و برای بار دوم از مردم بیعت گرفت، نوروز روزی است که در آن علی علیه السلام بر خوارج پیروز شد، نوروز روزی است که مهدی ما قیام خواهد کرد و دجال را خواهد کشت و نوروز روزی است که ما اهل بیت منتظر فرج ال محمد هستیم. مردمان عجم نوروز را نگه داشتند و شما آن را حفظ نکردید.»

این مهمترین حدیث است که د ر اعتبار نوروز به آن استناد می شود.

خب چند تا نکته داره:

1-این حدیث سند محمکی ندارد.

2-در کتاب موثقی هم نقل نشده است.(کتاب یه عالم دینی معتبر)

3-شخصی به نام معلی بن خنس در علم رجال به عنوان فرد موثق و مورد اعتماد برای نقل حدیث شناخته نشده است.

4-روزهای که در این حدیث به عنوان نوروز یاد شده به هیچ وجه قابل جمع با روز اول فرودین نیست. از نظر تاریخی عید غدیرخم 18 ذیحجه سال 10 هجرت بوده، محاسبه کردیش کاری نداره! اول فروردین نیست! غدیر خم وقتل عثمان با 25 سال تأخیر در ماه ذیحجه اتفاق افتاده است. خب هر سال قمری 11 روز از سال شمسی کمتر است، در 25 سال حدوداٌ می شود 275 روز اگه اولی در فروردین بوده مطمئناٌ بعدی نمی تواند در فروردین باشد.

5-امام صادق علیه السلام نفرمود که در نوروز حضرت علی علیه السلام به جانشینی پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله وسلم منصوب شد، فرمودند روزی که .... نوروز بود.

دومین حدیثی که در مورد نوروز وجود دارد از امام کاظم علیه السلام نقل شده است. این حدیث هیچ یک از مشکلات حدیث قبل را ندارد. مضمون حدیث این چنین است: «در زمان منصور دوانیقی یک بار نوروز ایرانیان فرارسید. منصور از امام کاظم علیه السلام درخواست کرد که امسال شما به عنوان نماینده من در این مراسم شرکت کنید تا فرماندهان و فرمانروایان هدایای خود را به شما بدهند.(منصور از این پیشنهاد هدفهای شومی داشته که اینجا مورد بحث نیست.) امام کاظم علیه السلام فرمودند من همه اخباری که از جدم رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم رسیده را بررسی کرده ام، در این اخبار و احادیث خبری از چنین عیدی نیافتم، این شیوه مجوسیان است و اسلام این عید را از بین برد و من پناه می برم به خدا که آنچه اسلام محو کرده دوباره زنده کنم. این سخن امام آنقدر مستدل بود که منصور نتوانست چیزی در مخالفت بگوید، اما گفت: حرف شما درست ولی چون اکثر فرماندهان ما ایرانیان هستند، برای تقویت روحیه آنان و اینکه آنها را نسبت به حکومت علاقمند کنیم، برگذاری این عید را پذیرا شدیم. شما را به خدای عظیم قسم می دهم که در این مراسم شرکت کنید.(ظاهرش قسم و در اصل فشار و تهدید بود) پس از این اعتراف منصور حضرت به ناچار در آن مراسم شرکت کردند.»

که این حدیث به خوبی نظر اسلام را در رابطه با عید گرفتن نوروز بیان می کند.

نکته ی دیگر؛ دعاها و نماز و اعمالی است که برای نوروز نقل شده؛( مثل یا مقلب القلوب...) این که این دعا مضمون بسیار زیبایی دارد، درش حرفی نیست، ولی این که این دعا از معصوم برای لحظه تحویل سال نقل شده مطلقاٌ قابل اثبات نیست!

نکته آخر؛ (از نظر من مهمترین نکته) :افراط ما در بزرگداشت این عید و کم توجهی مان نسبت به اعیاد اصلی دینی مان سبب شده که اهل سنت به صورت جدی بگویند که ایریانی ها مجوس اند و شیعه گری هم پوششی است برای حفظ زرتشتیت. شیعه نوعی نژاد پرستی ایرانی است. اگر اینان مسلمان بودند عید فطر و قربان را بزرگ می داشتند. ما به علت آن افراط و این تفریط مورد چنین اتهام بزرگی قرار گرفته ایم. برای بیرون آمدن از موضع اتهام باید در رفتارمان تعدیل کنیم.

اهل ولاء

نوشته شده در جمعه 90/12/19ساعت 7:14 عصر توسط یاس نظرات ( ) |